نمایش محصول

کوبیسم که می توان آن را جنبش هنری تعیین کننده ی قرن بیستم دانست با رویکردی رادیکال به خلق تصاویر، انقلابی تصویری راه انداخت و تعدادی از مهم ترین ویژگی های مدرنیسم در اروپا و آمریکا را به کار بست: انتزاع بصری و ابهام زایی، برهم زدن جهت یابی مکانی و زمانی، پس زدن ارزش های گذشته به سبک و سیاق آوانگارد، پذیرش فرهنگ عامه و به دنبال آن، فروپاشی سلسله مراتب طبقاتی، همه این موارد در تابلوی ظرف میوه، آس گشنیز اثر ژرژ براک از اوایل سال 1913 مشهود است. سبک کوبیستی نه تنها نقاشی، مجسمه و عکاسی بعد از خود را متحول کرد. بلکه معماری و طراحی همه چیز، از مبلمان گرفته تا لباس و اشیاء روزمره را تغییر داد. بعید نیست که در این لحظه در اتاقی هماهنگ با زیبایی شناسی پست کوبیستی نشسته باشید. شاید ساختمانی که در آن هستید، یک بنای مدرن یا پست مدرن باشد یا یک ساختمان قرن نوزدهمی که مطابق اصول طراحی و دکور پست کوبیستی بازسازی شده. چطور یک جنبش مدرنیستی که توسط حدود دوازده نفر در بازه ی زمانی کوتاهی بین 1907 و 1920 گسترش پیدا کرد، توانست چنین تأثیر فراگیری بر فرهنگ دوران خود و بعد از خود بگذارد؟